seyit

kara donlu adüvler denerken beþyüzbin canla
yoktu boðazýmýzda ekmeð-i çavdar bir damla
kaðný kýrýklarýyla ateþ verirken þimendiferlere
son arzularýmýzý yazdýk
tütün kaðýtlarýndan defterlere


bin defa cehennem eylediler yeri yardýlar
bu afat-ý muazzamayý,
cüce dimaðlarýna sýðdýramadýlar
hesaplarýnda yoktu ölürken dirildiðimiz
ordulara bedeldi küçük bir birliðimiz
altay’lar bile dize gelmiþti
nefes eylediðimiz körüklere


bir bey vardý,beyler içinde yaman
hünkârlar hünkârýndan kýlýç kuþanan
buðdaylar baþak tutmaz sübyanlar seferi
haliller dedi sizlere; hü bereket-i
sakalar sular serperdi hüdalardan gönüllere


epenin kocasýndan çekilirken gözlere beyaz bezler
konmamýþtý geriye ihtiyati tek bir nefer
yer donmuþ,put kesilmiþti bir millet kýzan ve kýzlarýyla
delip geçtiler doludizgin köhnemiþ tarihi
tahtadan mýzraklarýyla
kaldýrýn boynunuzu dediler,kan gölündeki sümbüllere


ben kimim,seni yazmak kim ,ceddim celâlim
göz ucuyla bir baksan; þimdi nedir ahvâlim.
hipnoz etmiþler aslaný tüyün boyarlar
boyadýktan sonra,kuzu sayarlar
gücümüze giden odur ki;
bizdendir kovayý tutanlar
zarb-ý dut yedirdiler þeyda bülbüllere



heredot sen söyle, etsinler biyat
devasa kâinat bu kadar dar mý
binboða’lar toros’lar efsane otaðý daðlar
pigme emellere sýðar mý














kasým
Sosyal Medyada Paylaşın: