Kimler
Neden gülmüyor hayat neden bilir misin
Hangi ara yýkýldý medeniyet
Avare dolaþýr gönül sokaklarýnda
Gecesiz gündüzsüz umarsýz bi çare
Debelenir içine düþtüðü çukurda bin dert bin nusûbet
Bindikleri dallarý keserken her gün birileri
Tutup kolundan çýkamaz oldu
Düþtüðü kör kuyulardan çukurlardan
Asýrlardýr unuttu bildiði atiyi
Bilipte içinden çýkamaz oldu saray fareleri
Eþeði atý alan niðdeyi geçti
Haçlýlalar yüz yýllýk uykudan uyandý bombalarla sýra sýra geçti
Memleketin kalbini deþti kaç kere hedef seçti
Ölenlerin hepsi ; ana baba genç anne karnýnda bebekti
Bunlarý görünce millet kendinden kaçtý ardýna bakmadan uzaklaþtý
Bunlarý gören dinden imandan uzaklaþtý
Çýkar uðruna kurban gider oldu memleketim
Ne desem ne etsemde faydasýz
Ýnsanoðlu arsýz yiyip içiyor , gülüp oynuyor her gün
Milletim ekmek derdinde aþ derdinde gül benzi solgun
Ýkiye üçe beþe bölündü gönülden dargýn kýrgýn
Avutur oldu kendini geçmiþi geleceði boca edip
Uyur oldu kabahati suçu baþkasýnda bulup
Toz kondurmuyor kendine memleketi bu hale getirenler
Ölenlerin ardýndan üç aðlayýp baþýný doðru baðladý
Ýnsanoðlu
Oluk oluk akýyor durmuyor kan bir türlü
Yetmiyor düþmaný öldürmeðe taþ süngü
Dün düþlediðin yaþam söyleyin böyle mi bu gün mü
Vurdunuz milletin sýrtýna denksiz yükünü
Üç aþaðý beþ yukarý karýþýk kafalarý ektiniz darý
Lokmansýz memleketin kalbine vurdunuz neþteri...
Çanak tuttular yüklediler hörgücü
Kendi memleketimizde biz mi olduk mülteci
Ýki dudak arasý görmez oldu sevinci
Gülsekte bazen halimize acý acý
Diken üstünde her an düþüncede çoluk çocuk ana baba
Sar kendini sar sarmala çoluðunu çocuðunu bohçala dualarla
Canýmýz Allah’a emanet!
Düþ yollara..
Düþ yollara... Yollara....
NurtenAkAygen
18.03.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.