Çanakkale

Kulak verip dinledim, topraðýný taþýný,
Her taþýnýn altýna, gömmüþ þehit baþýný,
Güllerinin renginde, gördüm þehit kanýný,
Destanlarýn diyarý, mübarek ÇANAKKALE.

Top sesleri geliyor, ardýndan tepelerin,
Melekler gelip öper, anlýndan O erlerin,
Altý üstünden dolu, bu mübarek yerlerin,
Þehitlerin diyarý, mübarek ÇANAKKALE.

Arapgir, conkbayýrý, küçük bir mahþer yeri,
Þehit olan Mehmetler, sanki bedirden biri,
Öldü denmez onlara, bak Allah diyor diri,
Firdevse giden yolda kapýdýr ÇANAKKALE.

Kucaklaþmýþ baðrýnda, nice vatan evladý,
Öyle bir destansýn sen, deðiþtirdin mutadý,
Kursaðýnda kalmýþtýr, Bizanslýnýn muradý.
Kardeþliðin destaný, sendedir ÇANAKKALE.

Anlýmýzda ak ýþýk, yüzümüzde nursun sen,
Þehitler tabur tabur, tabyalarda gezerken,
Vurularak anlýndan, ruhlar arþa çýkarken,
Sensin ÞEHÝDE ÞAHÝT, mübarek ÇANAKKALE.

Ama bugün üzgünüm, yok ki o ruhtan eser,
Ahlaksýzlýk kol gezer, vatanýmda sera ser,
Hasretin cana yetti, nerdesin þanlý nefer,
Yollarýný gözlüyor, hasretle ÇANAKKALE.

Necdet EREM
Sosyal Medyada Paylaşın: