SEVGÝYLE BAKMAK Bir kelebek görürsün Dolaþýr özgürce uçuþur Rengarenk çiçekler arasýnda Aklýn durur Güzelliðinin karþýsýnda Bir an düþünürsün Algýlarsýn týrtýl olduðunu Yaþarken kozasýnda Sabýrla bekler Günler geceler Son verir beklemeye Bir gün dönüþür kelebeðe Belki görürsün yeniden doðduðunu Döner insanlara bakarsýn Bakakalýr þaþarsýn Kiminin güzelliðine Kimisinin çirkinliðine Kalem gibi kaþlara Omuzlardan dökülen sýrmalý saçlara Birinin gül gamzesine Birisinin ahu gözlerine Bir güzelin nazýna iþvesine Kiminin kirpiðine Birinin hokka burnuna Birisinin endamýna boyuna Kiminin incecik boynuna Açarsan gönül gözünü Yakalarsýn insanýn özünü Verirsen saygýný sevgini Görürsün insanýn tüm güzelliðini Bir týrtýl gibi olduðunu bilsen de Ýyiliðini kötülüðünü görsen de Önemli olan aþkla görebilmektir O zaman bilesin ki insan da bir kelebektir Cemal Aydoðan 23.10.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
cayilecay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.