Sarmaşık

../Özler,sözler,kökler üçlemesinden


Nedendir bilmem kendini anlatmak zorlaþýnca
hayatýn kýyýsýndan tutunmak adýna
bir arayýþ baþlar içimizde.
Puzzle’ýn eksik parçalarýný aramak gibi...
Tutunacak bir dal bulamayan insan
etrafýný saran o zehirli sarmaþýkla
yaþar durur farkýnda olmadan.
Sarmaþýk yaþamak için kökünden, köküne ulaþýr,
hayat damarlarýný emer ,kurutur.
Biri hayatta kalacaktýr.
Ya sarmaþýk, ya da insan !

Yalnýzlýk en sevdiði ,vazgeçilmezi ...
Önce yalnýzlýk çýkar yolumuza.
Ayaðýmýz takýlýp düþtüðümüz anda
içimize sýzar yalnýzlýk
Bir bakmýþýnýz raký sofrasýnda
yalnýzlýða kadeh kaldýrmaya baþlamýþýz,
Kimi zaman sigara dumanýnda tüttürürüz
ardýmýzda kalanlarý, umutsuz yarýnlarý.
Araba camýndan atýlan izmariti ezer gibi
hýncýmýzý alýrýz insanlýktan,
Tümünü çalýp bize yarýmý býrakanlardan.

Öyle zehirlidir ki...
En sevdiklerimize,
elinizin dilinizin yettiklerine, öfke kusturur .
Ýþte bu zamanlarda bir imdat çýkýþý arar yürek
Ya resim ,müzik yada þiir olur seslenir bize.
Kalem hareket ettikçe ,sözler dinmedikçe
o sarmaþýk beslenemez, býrakýr köklerinizi.
Yaþamla ölüm arasý dediðimiz yerde vuslata erenlere
isyanýn sessiz çýðlýðýdýr kalem
Memnuniyetin alkýþý...
Aslýnda kalemin kelama aþký .

Hayat’a Hay sýfatýyla baðlanmak,
Ýçimizde ki beni çýkarabildiðimiz kadar
Sevdiklerimize ,
Her notada ,her mýsrada hayallerimizi anlatmak,
Bir dua, bir yakarýþ...
Dudaktan sineye düþen ince bir tebessüm ,
bazen gözyaþý.
Ýçsel bir týný.
Sustuðunu zannettiðiniz anda
Çiçeklerin meyve olma hasreti.
Kapýnýzýn altýndan sýzan ayak sesleri.
’Yalnýz deðilim’ diyenlerin ortak nefesi.
Alýp verdiðimiz her nefeste baþka diyarlarýn ,
baþka yüreklerin ciðerinize dolan özlemi
Aynaya baktýðýnýzda gördükleriniz
Artýk en az sizi ,
en çok baþkalarýný anlatýr .

Uzaklarda bir anne aðlasa, haykýrýþlarý içinize dolar.
Bir yetimin bir fakirin saçlarýný okþar
açlýk gözyaþý olur damlarsýnýz mýsralara.
Dua olur yükselirsiniz Arþ’a
En yüceden istersiniz adaleti.
Terazi bozuktur,
kör býçaklar acýtýr teninizi.

Kýzgýn çöllerde tefekkürün adý
Asiye olursunuz beklersiniz merhameti
Yusufun atýldýðý kör kuyuda ona yoldaþ ,
Züleyha’nýn yari
Çölde deniz ,sahrada su olur
Kana kana içersiniz Mevla sevgisini
Yunus olur, çýplak ayak gezersiniz hasreti
Yusuf olur giyersiniz ateþten gömleði
Her dilde sevda yazar
Her yürekten damla olursunuz
Düþersiniz satýrlara.

Çocukluk özlemi eklenir kimi zaman satýrlara.
Çocuk kalýp hayata kahkahalarla tutunmak gibi.
Elinde boya sandýðý, yalýn ayak gezen çocuk olur
izlersiniz hýzla akýp gidenleri.
Belki de ...bir kuþ olup sevdiðinizin omzuna konarsýnýz.
En çokta martý kanatlarý taþýr sizi.
Ýstanbul dolar ciðerlerinize.
Sakarya Çanakkale gezer ,þahlanýr içinizde.
El açar yakarýrsýnýz,
kutlu doðumda,Ay’la birlikte.
yârin sinesi düþer gölgenizin üstüne.
Hasret...!
keskin býçak olur
kýrar kaleminizi.

Özlemeyi sevmek,
uzaklara kör düðüm olmuþ yüreðinizle
Hece hece ,mýsra mýsra beklemek.
Türkü türkü dolaþmaktýr þiir..
Özlemlerinizi bir güvercin taþýr uzaklara
Öyle bir zaman olur ki savaþýn ortasýnda,
bir çocuðun þakaðýndaki namluya
göðsünüzü siper edersiniz.

Ve...
Söz yaþý biter gözyaþý damlar satýrlara.

Anne olur kokarsýnýz masum bir çocuðun avuçlarýnda.
Gözlerinde bir parça ýþýltý, bir tutam gülümseme..
Ayak ucuna dayanan dizlerinizi dayanýr yüreðine,
noktasý olmayan bu yolculukta virgül koyarsýnýz yarýnlarýna.
Gökyüzünden saçlarýna bir yýldýz koparýr
takarsýnýz saçlarýna


Bir hikaye olursunuz ,
bir masal kahramaný.
Ýçiniz anne kokar,acý acý yanýk yanýk.
Söz biter,içiniz yanar
Gözyaþý söndürür yüreðinizi
yazarsýnýz kalem ýslanýr, kaðýt tükenir.
Ömür biter söz bitmez

O zaman
Tutun bir çocuðun hayallerinden
Sarmaþýktan sizde kurtulun

Sosyal Medyada Paylaşın: