AYRILIK ŞAİRİ DİYORLAR

Adýmýz çýkmýþ dokuza,inmez galiba sekize..
Kapýlarýmýz aþýndý sevda diye diye dil gitti..
Aðlattýk galiba mutluluk hasretiyle bulutlarý
Sayfalar yetiþemedi mürekkepler pas tuttu
Dillerimiz sustu artýk duymadý kimse ahlarý..
Rüzgar esti yüreðimiz sönmedi yangýn harlý.
Közlenmiþ yürekleri yaktýk belki mektuplarda
Üzdük bütün aþýk tayfasýný melodisizdi dizeler
Mutsuzluða adýmýzý kazýdýk aðaç misali
Ayrýlýk þairi diyorlar bana..
Mutlu oldukta bizmi yazmadýk...!

Her aþk sandýðýmýz bir kývýlcým oldu içte.
Tutuþtu kimse bilmedi sessizce içten içe
Acýttý artýk yeter dedik yapmayýn vurmayýn
Ya sevmeyi bilmedik yada yanlýþ yeri sevdik..
Biz yüreði sevmek istedik güzelleri deðil.
Kýsmetimize zalim buðu gözler,güzeller çýktý..
Dillere ferman sýðmadý aðlattý yýktý yordu bizi
Küçücük bir gülüþe köle misali aþkmý dedik
Kýrdý geçti,vurdu geçti,yýktý geçti sevdasýzlar
Ayrýlýk þairi diyorlar bana..
Mutlu oldukta bizmi yazmadýk...!

Ýnan yazardým seni...
Mutlu olsaydým gýramla bile..
Belki birgün....!
Yazarým mutluluðu...
Ýnan yazarým.....!!

Kafkasyalý..!

02/15/2015.
01;25

Sosyal Medyada Paylaşın: