son kez gel sil ayak izlerini bu þehirden bastýkça tekerrür eder geçmiþ..
düz bir doðruda iki uzak noktaydýk seninle neyle çizersen çiz altýný birleþemezdik sen doðuydun ben batý aramýzda cahil bir aþýk tecrübeli bir sevdalý vardý saflýk denizi bir kaç adým ötede köpük köpük kýyýlarýmý döver ve senin ayaklarýn dahi ýslanmazdý.
bu þehir var ya bu þehir ne çok aþýðýn günahýna girdi ve durgun akardý bu þehir eskiden bu kadar koþuþturma olmazdý ayaklarda çamurlanmak bile güzeldi seninle yaðmurun soðuk teni yüzümüze çarptýkça dudaklarýmýzda gizli bir tebessüm oluþurdu bilirdik bu þehir de biz gibi ýslanarak yaþardý.
kestin bileklerini aþkýn kan kaybýndan yavaþ yavaþ hakkýn rahmetine kavuþtu þehrin gözlerinde buz gibi bir ifade býraktýn.
çoktan eskidi þimdi duvarlarý küf kokuyor bayýrlar sarmaþýklar dolanmýþ ayaklarýna camlardan sýzan tek tük ýþýklar da aydýnlatmýyor artýk kararan gök yüzünü ve sen ruhunu çoktan kaldýrýmlara gömen adam giderken adýmý dahi unutturacaðým demiþtin ya tut artýk sözünü unuttur bana izlerini.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.