Yine karardý hava, yine yaðmursuz Kapkara bulutlar, kapladý göðü Kayboldu güneþ, yýldýz bir de ay Kan selinde kaldý, Kýzýlay.
Karanlýk; Açlýktýr, ihanettir, insanlýða Ateþ, kan, göz yaþý Ýzin vermez sevgiye, saygýya, insan olmaya Haykýrýn avazýnýzca dur deyin artýk.
Yine karardý hava Sönüyor yýldýzlar bir bir Kol geziyor karanlýkta Kan içici vampir.
Çocuða, insana, barýþa, düþman Ekmeðe, aþa düþman Irkýna, düþman Gel de bunu insandan say Riyakar, iki yüzlü sahtekar Patlattý bombayý Kan gölüne döndü, Kýzýlay
Yürü aydýnlýða Ebedi güneþ varken Ve Samsun’da doðmuþken Takýl peþine Aðlamaz asla Kýzýlay
Davut Tunçbilek/ Elmadað
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.