Hayret nedir? Ayý yere indiren, Göz yanýlmasý mý? Söyle ey insan, Ey en güzel, çiçekli yedi veren… Elinde dertlere deva reçete, Sevsen kardeþi, nimeti paylaþsan, Bir ol diril artýk, Rab ’bi seversen…
Tutunayým desen, dallar incecik, Paylaþmaz ki, deðip okþayýversen. En güvendiðin, sarýlsan kopacak, Ýnsaný gördün mü? Rab ’bini seversen…
Ýkbal arar el elin boðazýnda, Ümit varýz, Ümmet olacak emin. Umut bekler, her yolun çýkmazýnda, Yýkanýr, kana bulansa da eller, Dualar okur, semavat’i zemin.
Çok eskilerde insanlar yaþarmýþ, Þu zamane çaðdýþýlýða inat. Zalimlerin de, çok mertleri varmýþ, Þekilde insanýz, insanlýk berbat.
Daha ne kadar kanýmýz akacak, Kazýyor insan kendi kuyusunu… Aç ruh doysun, kutlu güneþ yýrtacak, Dünyaya sinmiþ, gaflet uykusunu.
Mazlum sýrtýnda, orantýsýz yük, Ýnsandan üstün mü? Kýtmir’ de davar. Özleriz diriliþi, Allah büyük, Zulmün en zifiri, sabaha az var… Mar.16
Sosyal Medyada Paylaşın:
karadereli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.