Ahh! Gözü gönlü kör insanlar.. Çýkarsýz, menfaatsýz, dostluk dolu günleri karaladýlar... Sevgi dolu yürekleri, gönülleri yaraladýlar.. Ey benim bahtým ,talihim, kýsmetim... Ey benim þerefim, onurum, gururum... Siz benim sýrtýma çok aðýr yükler vurdunuz, Yokuþ aþþaðý kayarak gideceðim yerlerde bile.. Hedefi aþýlmasý zor daðlara kurdunuz... Bilemedim.. Çok saðlamdým... Engel bilmez, dað taþ aþar giderdim.. Sahtemidir, gerçekmidir ? Ýnsanlarýn elinden.. Ýçimdeki çocuðu aðýr yaraladýnýz.. Sevgilerimi, umutlarýnmý, hayallerimi alýrsanýz.. Baþka ne gerçeklerim kalýr..?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nursel çil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.