BAŞIM DİK, AYAKTA ÖLECEĞİM!..

tasýmý, taraðýmý, kendimi toparladým
gitmeme az bir zaman kaldý
yorgun düþtü kadersiz yalnýzlýðým
günler sayýyorum buralardan terk-i
kahrolasý hayat dayanýlmaz oldu
ardýmda acý, tatlý hatýralar býrakarak
gözyaþlarýmý sana göstermeden
hayalini gözlerimden uzak tutarak
hüzünlerimi bohçalayýp yollara düþeceðim...



her þeyden elimi ayaðýmý çekeceðim
yediðim tekmeler yeter
canýmý yandýrdý vefasýzlýklar
onca ayazlara direnirken yalnýzlýðým
tükendi gücüm, takadým kesildi
inanmayacaksýn direçsizliðime
halbuki ceylan gözlerinde dirilecektim
umutlar ekmiþtim umutsuzluklarýma
güneþ’im, ay’ým doðmadan öldü
menekþeler kururken baharým çekip gitti!..



kýrgýn deðilim ki ansýzýn vurulduðuma
varsýn hüzünler yoldaþým olsun
aðýtlarým tesellidir bana
eyvallah demeden çarpýlacak kapý
ardýma bakmadan gideceðim uzaklara
son bir kez daha çekeceðim kokunu
kýracaðým o kýrýlmayan kalemimi
yürüyeceðim sonsuzluðun daraðacýna
sen kalbimde; baþým dik, ayakta öleceðim!..



Zafer Direniþ
...
15 Mart 2016 Salý 00.15 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: