Batarken... Ufukta güneþ Hüzün sinemi kuþatýyor Öyle bir hasret ki ruhumdan okunuyor Umut, kendi samimiyetinde vaktini bekliyor Sevda ve aþký anlamayan nefsine hitap ediyor Hak ve hakikatin tecellisi için insanlýk sýnýfta kalýyor Vahdete ve ümmet þuuruna indirilen her darbe iblise yarýyor Haçlý zihniyetinde olan ve onlara satýlmýþ bulunan uþaklar etrafý kuþatýyor
Gözden... Akan yaþlar Ateþe düþüyordu Kavuþmadan kayboluyordu Hararet dinlemiyordu, ateþ ýþýk saçýyordu Gecenin efsunlu halisi neme sessizce akýyordu Kabrin bu saatte kimsesizliði bir þeyle anlatýyordu Toprak ve kemik kalana kadar sahneler açýða çýkýyordu Geride kalanlardan imdat mý bekleniyordu, Berzah suskun kalýyordu
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.