YETER ARTIK ÖLÜM Ankara da ölenlerin anısına

YETER ARTIK ÖLÜM


Nasýl bir duyguysa bu karþý koyamadýðým
Anlamam için sessiz dur hayat
Biz vakitsiz bir ölümlerle büyüyoruz akþam vakitlerinde
Yaðmura sýðýnsam sýrýlsýklamým
Rüzgara anlatsam kederimi içimde bir kasýrga
Kalabalýk ve kargaþalý caddelerin sokaklarýnda
Kýrmýzýlara sararak ve ölümü içimize çeke çeke
Büyümek istemiyorum artýk
Etrafa saçýlmýþ son hatýralarýn delilleri
Poþetlere konuyor
Kiminde aþk kiminde özlem ayrýlýk kokuyor
Þimdi kar beyazý bir suskunluðun mateminde
Avuçlarýmýza yarým kalmýþ
Onlarca gülüþleride toplayarak
Yeni türküler söylemek lazým ölüm hayata doymuþken



Gecenin omuzlarýndan
Ýsimsiz yýldýzlar akýyordu avuçlara
Ve aðlayan her bir çift gözde
Ömür kendinden geçiyordu ecelin nehrinde þuursuzca
Þimdi geceye anlatsam
Aþk’ý hasreti acýyý ve ölümü
Ne gecenin nede karanlýðýn umurunda
Özgürlüðün elinden tutamýyacaksa insan
Varsýn ölümün hürriyetine çýksýn her sokak
Gözlerimin deydiði yere kadar mý þu hayat
Aklýmda kalmýþ bir deniz bir gökyüzü mavisi
Bu seferki çok sancýlý bir sabahý bekleyiþ benimkisi
Daha nasýl anlatayým ki



Karþý koyamadýðým
Karmaþýklýðýn arasýnda
Öfkelerime ve hüzünlerime danýþarak
Geçici bir saðýr ve dilsizin rollerine bürüneceðim
Aslýnda unutmak diye bir þey yok
Biliyorum sadece dünün heybesinde biriktireceðiz
Þimdi yüreðimin aðýrlýðýnca mavi hüzünler dökülüyor
Tüm sözlerime kara bir meleðin lekesi bulaþýyor
Bu ne sevda yarasý nede aþk
Sessizce akþam vakti çöken
Bir ölüm karasý kurulmuþ sýrça köþküme
Yeter artýk taze hayatlara meydan okuduðun ölüm
Yýldýzlar yerleþmeden henüz gökyüzüne
Daha kaç kere böyle koparacaksýn yýldýzlarý
Korkak bir savaþçý gibi haince


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın: