Bir kaç düþ Mavi bir yolculuk yolunda Umutlarýmý kaybettim Nasýlsýn diye sorma Her gece... Biraz daha ölüyorum Acý var dediler Sustum Kýrýldým belki birazda Üzüldüm.. Bilemedim niye
Bir adým atsam Hep yanlýzlýk Yer yer Olabildiðince karanlýk Þimdi... Hangisi daha kötü Düþ kurmak mý? Bu Ülke de yaþamak mý ? Yoksa susmak mý Yok olmak mý?
Konuþamýyorum Uzun uzun cümleler Kuramýyorum Boðazýmda... Düðümleniyor kelimeler Kaldýr ellerini semaya Dua et diyorum Yarada`na Teslim ol Silinmez kaderin Neyse o Acýysa acý,kederse keder
Sanki yaþayacaðýn Koca yalanlarla örtülmüþ Bu hayat Her birinden bir parça Acýyý yaþayacaksýn diyor Biraz hüzün Kayýtsýz,þartsýz Havanýn aðýrlýðý Hep belini büken
Kýþ mevsiminde Bahara gebe umutlar Yine bahar gelir Baþlar cemreler düþmeye Umutlar yeþerir Bir avuç yaþam filizlenir Ama sen yoksun,ben yokum
Bir noktaya düþmenin Acýsý daha büyük Hani karanlýkta olsa Bir umut Su alýr götürür ya Hani acýlarýmýzý Gözyaþlarýmýzý Her iniþ yeni bir yaþam Her yükseliþ bir diriliþ Yaþam hücre hücre Hepsi özlem çekiyor maviye
Deniz kokusuna Toprak kokusuna Hasret Ülkemin yüreði Paramparça Benim ciðerim lime lime Dibini hissederken Bir oluþumun Acý göz bebeklerimizde Yýðýn yýðýn Her gece Biraz daha ölüyorum...
sevay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.