Zindanlara atýlmýþ, pranga mahkumu gibi Gençliðim uçup gitti, kurumuþ bir yaprak gibi O simsiyah saçlarýma, aklar düþtü kar gibi Anýlarým yitik þimdi, geçmiþlerim düþ gibi
Duvardaki saat gibi, ara sýra kuruldum Mahpus denen bir zindanda, saða sola vuruldum Sanki sevdam varmýþ gibi, yanýp yanýp tutuþtum Nehir gibi çaðlýyorken, toprak gibi kurudum.
Kanayýp duruyor yaram, ince ince sessizce Bocalayýp durur gönlüm, çýkmazlarýn içinde Þimdi paslý hayallerim, çöreklenmiþ biçimde Kimse bilmez dertlerimi, durur kendi içimde
Yazsam hayatýmý, hem hikaye hem roman Virane olmuþ gönlümde, hayallerim toz duman Kader birgün güler diye, umutlara sarýldým Yoktu beni benden baþka, ne arayan ne soran
Hýrçýn Deryalar gibiydim, dalgalandým duruldum Suya hasret toprak gibi, viran oldum kurudum Tüküreyim bu dünyanýn ayarýna çarkýna Sevmeden sever gibi, görünenlerden yoruldum
0cak 2016 Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami ASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.