Hatýran güneþ gibi doðdu yollarýma Ekip biçtiðin vefa olsun sevdayý umuda Geçmiþ tarihin kanatlarýný kapatýp olmaz Bilirsin vazgeçenler hayatýn kahramaný olmaz Ümidi aþkýn yegane yoldaþýn olsun
Koþtum hayaline görünmez engellere çarptým Bu masal denizi boðacak beni durdum kaldým Senin ufkundayým hala uçuyorum rüyalarýmda Son köprüyü geçince düþeceðim ayaklarýna
Topraða karýþan su damarlarýma yürüyen sevgin Yere düþen cemre gönlümü alan dilin Gel daðýlsýn karabulutlar dinsin sensizliðim Esen rüzgarlara sordum kaç mevsim
Ben konuþmayý bilmem sevgilim Gözlerime bak göreceksin vurgunluðumu Denizlerimin dalgalý mavisinden Yüzüne hasret sana olan tutkunluðumu
Koþmadým mý peþinden sefil ve melankoli Kaybolmadan dilimdeki aþk kelimeleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümid Harun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.