Dünya Mülkü

Sen býkkýnlýk nedir bilirmisin?
Bir baþýna kalarak orta yerde
Sokaklarý göz yaþlarýnla yýkadýnmý
Yorganýn ederek yýldýzlarý, gökyüzü ile örtündünmü?

Sen hiç nefes almaktan býktýn mý?
Pamuk ipekli taþlardan, yastýðýn oldumu
Kýskançlýðýn; kýstýrýlmýþ iki duygusunu
Ýlkin’de nefreti aþarak,
Ýkincisi’nde sevgiye düþüp yanýldýn mý?

Bir kuþ kanadýnda veya serçe yavrusunun..
Kurt ile insaný, kýstýrdýmý hiç kapana?
Hangimiz þanslý hangimiz þanssýz?
Ýkisinden biri kaybeden yok mu? sonunda!

Kuþ’a talih diyerek, oyun oynatýyor hayat insana
Fýrsatçý baykuþlar ürkekçe konar bolluða
Aç kaldýðý günleri de, var deðil mi?
Sen kaybetin diye haysiyetin, þerefini
Yadýrgama yoksulun gururlu duruþunu!

Altýn kafese, konulan bülbülün çilesi mi bitti?
Yoksa altýn eðer takýlan, eþeðin yükü mü indi?
Gönlü sefiller, güçlüden yana yalaka
Gönlü asiller zayýfý taþýyan taþýyana
Sende mi koþtun gönlü sefil olana
Zirhtan giydin mi tenine altýn elbise
Pörtü böcekler, pullara bayýlýr kabirde
Dünya mülkü için, incitme gönülden sevenini
Altýndan giysende, kefeni sýratta yoktur ederi
Dünya mülkün olsa; ezipte canlý nesneyi incitme!


Sosyal Medyada Paylaşın: