yeşil vadi

Yeþil Vadi
yatagýna sýðmayan deli çay dýk ikimiz,
aktýkça coþuyorduk, coþtukça akýyorduk.
gün geldi, bir yatakta birleþti çaðlayanlar,
aþtýk tüm engelleri, geldik yeþil vadiye
günlerimiz çok mutlu geçiyordu annenle
þen,þakrak güller açýp, bülbüller ötüyordu.
gün geldi, çevremizi sardý, dikenli güller,
önümüze çekildi yýkýlmayan o setler.
acý sular karýþtý, duru akan dereye,
zehirlendi ruhumuz, temiz olan duygular.
birleþen o çaglayan, yol bulup ayrýlýnca,
yalnýz akan dereye, karýþtý kanlý ýrmak.
yine yalnýz kalmýþtý, çaðlayan derelerim,
yine sarardý otlar, karýþtý topraklara.
dere aldý,biricik çaðlayaný koynuna,
aktý uzak ellere, boynunu hep bükerek.
Sosyal Medyada Paylaşın: