Bahara düþman düþman bakma, O aþktan yeni çýkmýþ gözlerinle... Bir gülümsemene bakar, Unutma.
Her þey yeniden baþlamasa da, Pürtelaþ bir sabrýn gölgesinde yaþasan da, Anýlarý çýkarýrsýn yýðdýðýn sandýktan, Gözlerinden akar yüreðin sonra, Aldanma.
Unutmasan da, Her þey gün gibi aþina da gelse, Þarkýlar hala sizin için söylense de, Dönemezsin geri... Ne yol kalmýþtýr artýk, Ne de sen eskisi gibisindir. Her þeyin bittiði o anda bulursun kendini, Þaþýrma.
Çiçeklerini dökerken sessizce, Aðlarken kendinden bile habersiz, Kalakalmýþken olduðun yerde, Anlasan da öyle çok sevdiðini, Susarsýn iþte... Hep yaptýðýn gibi... Susma.
Þimdi geç bana dönmen için... Acýlarýný doldur bir bavula, Ve git artýk sevgili... Dikkat et, bahar vurmasýn baþýna... Bir daha... Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice nayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.