Mülayim Dağlar

Gel gidelim caný yoldaþým
bu daðlar ihanet daðlarýdýr
kayalarýnda keklikler ötmez
öten baykuþlar figan kuþudur

Rüzgarý asi, geçitler sarp
aslanlarý tavþan yürekli
yiðitleri serçe telaþýnda
kara bulut ölüm aðýrlýðýnda

Haram acýlýðýnda akar su
zehir saçar kekik kokusu
yol alalým ey daðýn yolcusu
ölü ceylandan öðüt almadan

Cýlgalarý yýlan gibi dolanýr
gün gelir un olur elenir
bu dað bize neden söylenir
sözüne söz demeden gidelim

Bu daðýn ardý mülayimdir
koç yiðitleri saran evidir
burdan al da beni sevindir
ana koynu daðlara varalým

Bu daðlar dedemi yuttu savaþta
akýl býrakmadý otuz yaþlarýnda
uyur iken Bal’ý gördü düþlerinde
O da sefer eyledi mülayim daðlara

Sosyal Medyada Paylaşın: