Hüzün yüklü dalgalar yol etti sahilimi Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim Çatalıma değmiyor mutluluğun dilimi Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim
Ömrün bakiyesinde zaman akıp giderken Anı bayram eyledim bir yaren buldum derken Şimdi o uzaklarda gününü gün ederken Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim
Ağır aksak gidişi farz edince dengeli Duyguya çevrim dışı, nete koydu engeli Söküp atmak mümkün mü, yürekteki çengeli Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim
Yedi sütuna manşet bu bahtımın kazası Nefesi hep ensemde soluklanmaz ezası Çekilene şahittir cismimin her azası Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim
Yanı başımda olsa çul gözümde halıdır Kıyımda yok ise gül, nazarımda çalıdır Taşıdığım şu beden san ki onun malıdır Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim
Huzura yolculukta gemiyi yakmış gibi İpin ucunu salmış yaşamdan bıkmış gibi Dünyanın tüm derdini, yıllarca çekmiş gibi Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim
IŞIK tende dolanır ayrılığın hançeri Beklemenin sancısı reva görmez geçeri Verdiği tahribatın, bulunmazken ölçeri Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim
Azimet IŞIK 27.02.2016 KUMBABA ŞİLE İSTANBUL
Ayrılık acısını kader reva görünce, Hangi yürek dayanır, öze hasret örünce? Dilerim kavuşulur, dert biter bir an önce, Ne sen sor ne ben diyem, içim yanıyor içim...sakaoğluhasankucuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
zaralıeren Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.