GEÇMİŞTE KALAN (16.)

Elime bir kaðýt bir kalem aldým
Ýlhamý acýdan kederden aldým
Seninle tam mutlu olurum derken
Nasibim acýdan kederden aldým

Aþkýn doruðuna var mý ulaþan
Seviyorum diyen diller hep yalan
Sevip mutluluðun tadýna varan
Ben rastlamadým sizlerin olsun

Senden ayrý kaldým acýlarýmla
Adýný anarým her gün her gece
Günüm de hüzünlü gecelerimde
Yol aldým giderim ebediyete

Bu kalbim sen sen diye atardý
Hayalimde düþümde yalnýz sen vardýn
Ben razýydým senin bir gülüþüne
Anlam veremedim bu gidiþine

Sen beni öyle bir yaktýn ki yarim
Asla baþka bir el tutamam artýk
Seninle yaþanan anýlarýmý
Bir kenara itip atamam inan

Aklýma gelince geçmiþ yýllarým,
Ýki damla yaþ akar gözlerden
Demiþlerdi bize bu aþk yürümez
Ýnanamamýþtýk ama son buldu


Fatma Ayten Özgün




Sosyal Medyada Paylaşın: