Yüzlerde nur yok! Beþer hayâsýz
Yemekler tuzsuz hamur mayasýz
Kaþýmýz gözümüz dudak boyasýz
Caddeye, sokaða çýkamaz olduk
Hasret kaldýk düðünlerde kýnaya
Öküz düþman, ahýrdaki danaya
Kýz babaya benzer oðlan anaya
Kimsenin yüzüne bakamaz olduk
Gözü doymayanlar bol ister diye
Yolunu kaybetmiþ yol ister diye
Her selam vereni kol ister diye
Bir sýcak dost eli sýkamaz olduk
Ne türkümüz kaldý ne de þarkýmýz
Adalet rahmetlik yoktur korkumuz
Plastik mankenden var mý farkýmýz
Ölümüze aðýt yakamaz olduk
Darbý mesel: Düþmüþ, vurmalý diye
Hep kýrar geçeriz…! Bir çalý diye
Vergi yüksek…! Su, pahalý diye
Sabah yüzümüzü yýkamaz olduk
Ha babam yazarsýn! Yaz yaz bitmiyor
Erdal ne söylesin! Para etmiyor
Maaþ alsan faturaya yetmiyor
Kýþýn doðalgazý yakamaz olduk
Þair/Yazar: Erdal Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.