Gecenin karanlýðýnda koyu bir gürültünün ortasýnda çýlgýnca bir korkunun altýnda ezilir gibiyim delice yaðan yaðmur alamýyor hýzýný dövüyor camlarý.. içimde kopuyor fýrtýnalar her þey birbiriyle kavgalý
gökgürültüsüyle düþen yýldýrým sanki yüreðimde patlýyor bir an da uyanýyor, hatýralarýn acý yaný denizin gürültüsüne karýþýyor yüreðimin çýðlýðý öyle yoðun bir karanlýk varki nasýl bulup çýkaracaksýn beni bilmiyorum.. bilmiyorum sanki içim uçurum dibi..!
oysa kuþlarýn ezgisiyle uyanmak istiyorum güne toprak hayat fýþkýrýyor ya iþte umut da öyle fýþkýrsýn istiyorum içimde týpký yaklaþan bahar gibi sen uyanmalýsýn gözlerimde ve... bitmeli artýk bu kavga.
06.Mart2016/ BALIKESÝR/Erdek
Canan Eren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canan EREN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.