ORDA KALMAYAN KÖYE
ordaki köy orda mýdýr hâlâ
izleri kalmýþ mýdýr hayatýn
sevdalý türküler güneþe karþý ve aya
dudaklarýnda mýdýr nurhayatýn
memik emmi bir sarý altýn daha sarar
sarýlýk býyýðýnda
..................sarýlýk avurtlarýnda
.....................................sarýlýk gözlerinde
bir sarý beþibirlik takamamýþ ellerinde sarýlýk
duman gözlerini kamaþtýrýr
içinden bir gizli türkü tutturur güya bakmaktadýr ayný aya
uzaktaki köyde helkeleriyle salýnan nurhayata
kýrklýk ampul ýþýtmakta mý sarartmakta mý odayý
kazýnmakta kireç
.................altýndan sýrýtmakta kerpiç
.....................................................sarý
sarý saçlarý kararmýþ bebeler umursamadan dünyayý
kovalamaktalar memik’in kafasýndan yaylayý
sularý soðuk yolu çetin lambasý idare
............................................kadýný nurhayat
................................................... bir hayat
ah þehir
takýlýp çarkýna feleðin geldik koynuna
atlarýz sandýk ateþinden nevruz ateþinden atlar gibi
okyanusun bittiði yerdi kýlýçlarýmýzý duvara astýðýmýz
ya þimdi
kuþanmak zordur yeniden dirgeni ve yabayý
yýkýp da yolsuz yolaksýz iki göz odayý
varmak ordaki köye
bir tümseðe oturup nurhayatý bulmak ötekinde
DÝP NOTU
ordaki köy bir þarkýdýr anca
..........................hayat duvarlarla kuþatýlýnca
anca kendin duyarsýn sesini kalabalýk sokaklarda
özlersin toprak dolu dudaklarýnda sesini nurhayatýn
(Demek Vakit Erkendi, 36-37)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.