KADINIM
Doðarken, annem hasretle kucaklamýþ,
Son nefesini verirken,baðrýna basmýþ,
Var gücümle sararken bedenini,
Algýlayamamýþtým, anlamadým küçük yaþta nedenini.
Doðarken ben, aðlamýþým,
Kaderimin farkýna varmýþým,
Acýlar baþlar,anne çýkarken aradan,
Kaderimizi bir yazarmýþ yaradan.
Beþik kertmesi ile evlendim,
Töre de olsa ,yüzüm hep güler sandým,
Baba,kardeþ ve en son koca dayaðýnda,
Nasibimi aldým,günün her þafaðýnda.
Ben anneyim,kardeþim,
Ben sýrdaþým,eþ’im,
Kaderim bu deðil,biliyorum,
Bana bu hayatý yaþatanlarý,kýnýyorum.
Muhittin GÜNERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhittin GÜNERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.