SAÇLARINDAN ÖPÜYORUM

Bu sabah uyandýðýmda yine sen vardýn
Sen vardýn düþüncelerimin derinlerinde
Yazamýyordum;kalemim susmuþtu...
Kýrmýþtým aþka sanki bütün kalemleri
Ahhh... o sesin varya çýnladý içimde sanki
Eridi bütün hayallerim yenilendi içimde
Bir fýrtýna gibiydi sesin süpürdü herþeyi
Gemimde son kalan üç beþ parçaydý...
Sanki hissediyordum, seni okuyordum..
Saçlarýndan öpüyorum seni.....!

Yüreðime hoþ geldin be güllerin anasý..
Hoþ geldin gelmesine; senin haberin yok
Resimlerine baktým yine düngece bir bir
santimetreye bir göz damlasý sakladým
Herþeyin ezberimde bilmiyorsun deðilmi
Birtek kokun eksik þimdilerde sýzlatan...
Kaþlarýn diyorum neden çatýk,kýzdýnmý
Söyleyemem iþte sana neden sevdiðimi
Rüzgarlara sakýn býrakma emi saçlarýný
Saçlarýndan öpüyorum seni.....!

Þimdilerde kalemin hiç kimseyi yazmasýn
Biraz bekle;söyliyeceðim sana,sevdiðimi
Gel diyeceðim,gitme diyecem,tut elimi
Offff da;nasýl olacak þimdi bu be usta...
Sen bana onu öðretmedinki hiç derslerde
Sen yaz dedin, kalem verdin hep yazdým..
Gözlerine bakarak söylemeyi öðretmedin
Kaldýkmý þimdi öylece,kuytu köþelerde...
Ahhh be aþk..! kaldýkmý þimdi ortalarda...
Saçlarýndan öpüyorum seni.....!

Bekle beni emi;söyleyecem iþte sevdiðimi
Ýlk defa yazmadan,çizmeden söyleyecem
Saçlarýmdan öpüyorum seni gitme emi...!

Kafkasyalý
Sosyal Medyada Paylaşın: