Sen gülünce kýrlangýç mevsimiydi zaman sen gülünce nar çiçekleri kanardý akdenizde içlenirdi avuçlarýmdaki kuþlar narin kanatlar kaldý senden güzün hüzünlü saatlerinde
kayýp masallardan sadakatý okuyorduk durmadan kýrlangýçlar kanýyordu baðýþlanan gözlerinde daðýnýktý bütün þiirler eþyalar toplanmýþ her söz veda üzerine
lotus çiçekleri gibi çamurda açmýþtýk adamýþtýk birbirimize buda rahiplerinin hüznünü ilkel bir dil kullanýyorduk yabancýlaþmalarýmýza sürgünler göçler dilimizde aðuluydu
sen gülünce yaðmur çiselerdi ilk yazýn serpilen tohumlarýna masallar daha bir anlam kazanýrdý çocuk düþlerde öfke dinerdi örterdi nakýþlý atlar tülden perdesini rüzgarda sen gülünce tütsülenirdi lotus çiçekleri ýrmaklarda sen gülünce kýrlangýç mevsimiydi zaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
omrye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.