KAN DAMLASI

Kan damlasý gün batýmý açýlýr
Söðüt dallarý dökülür yüzüne
Ýki yýldýz gökte dans eder
Gölgesi düþer dereye
Sesinse kuþlarýn dilinde

Sonra renkli bir cümbüþ olur
Adýmlarýnla mevsim
Sen sanmaki bahardý,
Son bahar deðil
Kýþ olsa bile resim

Ama yoksun duvarda kaldýn yine
Sanki canlý bakýþlarýn
Rüzgarlar esmese bile
Dagalanýrdý saçlarýn

Yanaðýndan dudaklarýna kadar
Bir sevinç dolusu anlam gizli;
Sýcak çayýmýn dumanýnda
Bazen buhar olmuþ camda
Adýný yazdýrýr ,ezberlemiþ parmaklarýma

Kan damlasý gün batýmý açýlýr
Eski zamanlardan kalma
Aþkýn si mgesi; kan damlasý
Hüzünlü bir masalý
Bahçemize getirir

Aniden sesler boðulur sensizlikte
Iþýk yönünü kaybeder gölgende
Kapý sesleri çýnlatýr kulaðýmý
Korkarým sen gelmedin yine

Bugünü bitiriyor yine karanlýk
Dünden daha hüzünlü
Neyim kaldý kaybedecek
Olsa olsa bir mum ýþýðý

Kan damlasý gün batýmý açýlýr
Unuttuðum zaman deðiþirsin
Sen , ’aþk tanrýçasý’
Eski zamanlarýn...

8.3.2016
A. ÖZGÜR EGEMENLER

Sosyal Medyada Paylaşın: