Vatan saðolsun! Ana feryadý yýkar geçer ortalýðý Eþini kaybetmiþ kadýn susar Bilirler o þehit! Al bayraða sarýlmýþ tabutu Geride býraktýklarýna sabýr diler.
Vatan saðolsun! Daðlarda çarpýþýrken Ailesini düþünmez sadece vataný, Gece uyurken kendisi için endiþelenmez Sadece milleti içindir bu korku.
Vatan saðolsun! Öldü denmez, þehit oldu. Kendi için deðil milyonlarca insan için Göðüsünü siper etti Canýndan tek nefeste vazgeçti.
Vatan saðolsun! Koynunda yari kokulu mendili, Ellerinde vatana kurban olsun diye Anasýnýn göz yaþlarýyla sürdüðü kýnasý Evet o mehmetçik!
Vatan saðolsun! Babasý, anasý, yâri, evlatlarý Askere gönderirken mehmetçiði Hasret, gurur ve vatan aþký var yüreklerinde. Þehit olsa bile korkma ÞEHÝTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Büşra Büyükçakır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.