Ben küçükken her yaz köye giderdim tatilde.
Ninem severdi beni nasýrlý elleriyle
Yüzünde kalýnlaþmýþ çizgiler
Elleri nasýrlaþmýþ þefkat dolu
Diþlerinin bazýsý var,bazýsý yoktu
Ama gülmek çok yakýþýrdý o haliyle bile nineme
Sabahlarý erkenden kalkar inekleri saðardý
Ben de kalkar yanýnda beklerdim öylece
Seve seve konuþa konuþa dolardý süt kovasý
Tavuklar var dý bir sürü her sabah yumurta da dolardý sepete
Koca bir tekne hamur yoðurur
Ekmek yapardý ateþ üstünde
Küçük küçük simitler yapardým bende
Yumurtalý gözleme yapardý ne güzel kokardý...
’Nazmiye koca karýsýna çýðýr da gel kýzým ekmek yiyelim beraber’ der di ninem
Ninemin þimdi ki tabirle kankisiydi Nazmiye koca karýsý
Ne içten ne kahkahalý sohbet ederlerdi
Öyle giyim giysi muhabbeti deðil þimdiki gibi
Birinin sarý kýzý sütten kesilmiþ
Birinin paçalý tavuðu yumurtayý kesmiþ acaba neden ki muhabbeti hepsi
Gün boyu hiç dur durak bilmeden
Hep hareket halindeydi o yaþýyla ninem
Ha bir de ara sýra sýrtýna yüklenir küfeyi oduna giderdi
Dedem nerede mi bu arada?
Dedem hastaydý o hep yatardý ninem o haliyle dedeme de yetiþirdi..
O zamanlardan kalma tatlar hala damaðýmda
Ninem; KADINLAR GÜNÜN KUTLU OLSUN
Mekanýn nur cennet olsun......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.