Özlem...2
Denizleri geçerdim yanýna hep yüzerek
Gözlerine bakardým sevgi dolu süzerek
Kimse diyemez sana olan aþkým bitmiþtir
Hayalinle yaþamak çok hoþuma gitmiþtir
Bilinmez neden nasýl ayrýlmýþtýr yolumuz
Hasretinle kökünden kýrýlmýþtýr kolumuz
Hasretinle yanýktýr þu gönlümün çýrasý
Gece gündüz sýzlýyor yüreðimin yarasý
Seni çok düþünürüm bütün aklým karýþýr
Hasret denilen zalým kalkan almýþ vuruþur
Alzheimer olsam mavi gözünü unutamam
Bal peteðine benzer yüzünü unutamam
Gitiðin günden beri asýk yüzüm gülmüyor
Aramýz çok uzak mý bir haberin gelmiyor
Uykularda gördüðüm rüyalarým bir hoþtur
Keþke burda olsaydýn gayrýsý bana boþtur
Hasret yüklü yüreðim tövbe isyan etmeden!
Görecekmiyim seni birgün ömür bitmeden
Þahin’der vuslatýmýz inan gider hoþuma
Bekliyorum baþýmý koydum sabýr taþýma
Almanya
Ali Þahin (Elbistanlý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alişahin Aziz oğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.