Ey efsunlu gözlerim uyan haber sal yâre Solgun yapraklar gibi yerde sürünen benim Sevda düþtü gönlüme derdim oldu bin pare Yorðun topraklar gibi yerde sürünen benim
Sineme bir kor düþtü yaþ dökerek aðladým Gözlerimin selini dost yoluna baðladým Yaralý ceylan gibi can evim daðladým Yorgun çoraklar gibi yerde sürünen benim
Gönülden bir yar sevdim o yar ruhumu aldý Sevda saldý özüme özüm galebe çaldý Aðladýkça bu gönlüm derin deryaya daldý Sürgün korkaklar gibi yerde sürünen benim
Ruhum yorðun can bezgin sanki bir rüyadayým El sefada ben dertli derin bir hülyadayým Daha henüz ölmedim karanlýk dünyadayým Suskun ürkekler gibi yerde sürünen benim
Ferit Battal
Sosyal Medyada Paylaşın:
tevhit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.