Ev karanlýk ve bir hayli soðuk
Bizimki yine uyuya kalmýþ
Ýçeride rutubet var boðuk
Mayhoþ her zaman ki gibi kalkýp havalandýrmamýþ
Buzdolabý desen zaten ayrý bir havalar
Yeni alýndý ya geçilmiyor forsundan
Ve annem inceden kapýyý aralar
Nefes alan tek þey bizdik o an,
Uyumamýþ yine,elleri de donmuþ
Bizim ufaklýkmýþ uyuya kalan
Bizim,bizden baþkamýz yokmuþ,
Bedenlerimiz olmuþ bize miras kalan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Trım trak Minik akordiyon