YETİM ŞİMDİ SEVDAM
Sevdam yetim kara giymiþ hasretim,
Yâr yolunda göz yitirdi ferini…
Çürür etim ayaz yemiþ gayretim,
Dert kolunda köz bitirdi yerini…
Can çarmýhta yâr aþkýna gerili,
Gönül köþkü efkâr ile serili,
Sepet sepet hüzün gülü derili,
Can solunda döker soðuk terini…
Çözemedim ayrýlýðýn gizini,
Uçtun gittin bulamadým izini,
Günler köþker cana gömer bizini,
Kar dolunda gönül çeker þerini…
Seven gönül görmeli yâr önünü,
Her esen yel çizmez aþkýn yönünü,
Düne hançer zindan eder gününü,
El çulunda çabuk yerler serini…
Cantekin der; sen baðrýmda yýldýzdýn,
Bir tek güldün eþin yoktu yalnýzdýn,
Aklým alan gönlüm çalan yaldýzdýn,
Kor ateþte sen erittin erini…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.