BURDAN ÖTEYE GİDİLMİYOR

Düþtüm kalktým bazen
Bazen yaralandým bazen kanadým
Yinede gülüþlerimin arasýnda
Ýçimdeki çocuðu büyütmekten vazgeçmedim
Küçüldüm biraz daha büyürken ve yürürken
Daha ayrýlýðýn ve ihanetin bile adýný bilmeden
Sevdim bazen acemice cahillik iþte
Ve sordum kendime: bu iþ nereye kadar?

Ve sonra kör bir kurþuna
Sessiz sedasýz vuruldu sol yaným
Bazen sustum sekiz yalana kýzarak
Bazen hayata sövdüm
Dokuzun’cu yalan’da
Hayatmýþ meðer onuda ben bilemedim
Oda çekemedi beni
Küfürlerime kýzdý yalnýzlýðýma kovuldum
Kimbilir kaç mum eridi arkamdan her yatsý vaktine kadar
Þimdi bir çayýn deminde demleniyor akþamlar


Hiç açýlmayacaðýný bildiðim
Bir kapý önünde durdum geceden önce
Ve dediler’ki burdan öteye gidilmiyor be adam
Umutlarýmý ipe dizmek için
Güneþi ilk ben bekledim her sabah vakti
Yaralý yýllarýmýn
Yetim boþluðuna düþmüþüm her savaþta
Hangi Ademoðlu durabilmiþ ölümün karþýsýnda
Ne elde kaldý ne avuçta duadan baþka

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENÝZ




Sosyal Medyada Paylaşın: