kanatlandý aþk
bu gece gök, kavuþuyor yýldýzlarýna
karanlýk aydýnlanýyor bugün, sessizdi
çýrpýnýyor martýlar yunuslarýna
deniz, dalga dalga okyanusa aþina
güneþ, ay/la barýþýk, tutulmuyor artýk
konuþmuyor gölgeler
gizli gizli yetiþmiyor ayrýlýk
aðlamaklý yaðmýyor yaðmur, suskun
tüylü bir saat savruluyor yarýna
zamane yorgunluðum vardý, siliniyor
aþk, uçuktu bugece
canýmdý kanatlandý gökyüzüne.
…
bir þafak vakti vermiþtim adýný
tan yerinde söyleniyor þarkýlar
doðmacasýna yenilendi her þey
aþk, ilk defaydý, açtý gözlerini
kýnýndaydý hançerler
deðdi ruhuma cennet bahçeleri
ver þimdi ellerini.
…
bu defa sondu, sonsuzluktu cümle
suydu þiir, yazýldý gözlerime
kar/dý adý, dondurdu zamaný
durdu selamý ardýna, zordu
divane bir aþk içinde
an kalýcý, kazýnýr yüreðime.
…
üçüzdü duygular, bileþik
sen ve ben aþkýn bahar mevsimiydik
açýktý yollar tutulan kalplere
gülücükler hissediyorum yüzümde
güller açýyor tebessümle, mavi
sessizlik konuþuyor artýk, bülbül
kelebekler vardý haftalýk ömrüyle
ölmüyorlar artýk hepsi bizimle
aþkla uçuyorlar gözlerime.
…
vedam umutsuzluða benim
koyduðum noktalarýn son cümlesiyim
yan yana baktýðým mutsuzluðu
ardýma isyanlarla býrakýyorum
diþ diþe çýktýðým bu savaþtan
göz göze bir aþkla ayrýlýyorum.
…
AÞK – Mawish Þiirleri – Mert Zafer Cansever