D E M Ə R Ə M...
D e m ə r ə m.
Cananý görmədən mən, canýmý qurban demərəm,
Hər ötüb canlar alan, canlara canan demərəm.
Vurðunam cananýmýn qəlbə düþən gözlərinə,
Qəlbimə oxu girib qalmasa mən, can demərəm.
Aþiqlik testində də tam yanaraq köz olmuþam,
Cananým qəlbimdədir, qəlbimə viran demərəm.
Cananýn həm yeriþi, həm duruþu caným alýb,
Canýmý alan cana, eyləyir divan, demərəm.
Cana candan baðlýyam, caným olub canan caný,
Qəlbimin öz canýna, olubdu talan, demərəm.
Aþiqlik haqdan gəlir, cananým haqqýn səsidir,
Bu səsə baðlýyam mən, eþqimdə yalan demərəm.
Bayramýn canýn alan, cananýna canýn verib,
Qalmayýb ehtiyatý, geridə qalan demərəm.
02.05.14
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Məmmədov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.