ÖLÜ AĞAÇLAR ORMANINDA DORU ATLAR

al doru atlardan sor beni
badem çiçekli baharlardan
fistaný çiçekli yörük analardan sor beni
alaca baykuþlarýn sesini dinledim
nicedir kör ve saðýr þehirlerde
göçerdik durmadan fýrtýnadan doðan hayatlardan
dünyanýn bir ucuna yürümek istemiþtik
heybetli gövdemizle
paslý kýrýk aynalardan

likenler sarmýþ kadim aðaçlarý
göðe deðiyor uçurtmanýn kuyruðu
sonsuzluða uzanýyor sesin
al doru atlardan
paradoksal yalnýzlýklardan
kýrmýzý orman karýncalarýnýn gittiði yollardan
sevdaya geç kalýnmýþ yýllardan sor beni

ölü bir aðacým akarsu kýyýsýnda
genç fidecikler vereceðim yarýnlara
doygulu þaraplar
kozasýnda sýnýr tanýmayan týrtýllar
tunca kýyýlarýndan al doru atlar
yalnýzlýðýmýzdan rubailer geçiyor
ruba düzüyor bir çocuk eski mahallede
beyaz gelinlikler içinde baharý müjdeliyor söz
kutsal sayýyoruz kam þarkýlarýnda har dudaklardan ateþi

hengerekler içinden sesleniyor kurtun
gök baþlý kartal oluyorum kuzgun düþlerde
kayalarýn gizemi
suyun aksi
daðlarýn miðferi duruyor öylece
yaðmurlarýn incecik sesinde

al doru atlardan sor beni
açtým mahþeri kalabalýklarda geçmiþ zaman gülleri gibi
bir yeraltý ayininden sesleniyorum sana
her aþk kendinden geçme hali
her ayrýlýk bir çýngýrak
yaþam aðacýnýn dallarý kýrýldýðýnda

al doru atlardan
yol ayrýmlarýnda melteme dönen imbatlardan
çiçekli fistanlar giymiþ yörük obalarýndan
kekeme zamanýn lal dudaklarýndan sor beni
sensiz bir volkan konisi yükseliyor içimde
yakýyor ölü aðaçlar ormanýný sevdanýn yakýcý kelimeleri







Sosyal Medyada Paylaşın: