YAS ( 13.)

Nice selviler gördüm boynunu bükmüþ
Aðlýyorlardý benim kara bahtýma
Aðaçlarýn dallarý yerlere yatmýþ
Güneþ yüce daðlarýn ardýna sinmiþ

Bu nasýl bir sevdadýr bilemiyorum
Beni ne kadar üzsen kýzamýyorum
Bu kaçýncý feryadým tükendi sesim
Bu kaçýncý adýný sayýklayýþým

Varlýðýmý yitirdim gün saya saya
Çok hayaller yýkýldý yýldýzlar söndü
Güneþ bu gün doðmadý ay geri döndü
Gönlüm eleme derde yasa büründü


Sakýn aldanma yasýn sen baharlara
Açan çiçekler solar baharlar geçer
Uzak durma sevdiðim gel yaklaþ biraz
Sarýl bana ne olur son bulsun acým


Ne zaman umutsuzluk sarsa içimi
Seni arzular gönlüm göresim gelir
Boðazýma bir þeyler týkanýr o an
Kelimeler anlamsýz kalýrlar inan


Mýsralarým þaþkýnca seni yazarken
Kaðýt kalem bir olmuþ isyan ediyor
Ben seni anlatýrken özlem içinde
Kafiyeler uyaklar þaþkýn biçimde

Kelimeler yetersiz baþlýyor söze
Kalemim þaþýrmýþ isyan izinde
Aþk kaðýda yazýlmaz yazamam diyor
Ýþte öylesine zor çaresiz bir an

Yürekler mutluluða erdiði zaman
Gözler buðu halinde ve duman duman
Senden baþka kimseyi görmüyor gözüm
Ah sevgili nasýlda mutluyum inan



Fatma Ayten Özgün





Sosyal Medyada Paylaşın: