Sen, Ey Havanın Kızı

Isýtan Güneþ’im, ölümsü soðukluðumu,
Mehtabým, karanlýk gecelerimi ýþýtan,
Sevdayla kavrulan yüreðimde yaðmurum,
Kum tanelerince savuran, çöl rüzgârýmsýn.
Tozlu yollarýnda yaþamýn,
Gecenin sessizliðinde,
Durgunluðunda, gam yüklü kervanýmýn,
Aþk yüklü ezgilerimde,
Ahýmsýn.
Hazanýmýn bir eylül gecesi,
Hani ya, þu fýrtýnalarýn estiði,
Yýldýrýmlardan korkarca yanýna sokulduðum,
Yakýcý susuzluðumda, bir damla,
Abýmsýn.
Tüm bezginliðimde ümidim,
Kalp atýþlarýmdaki ritmim,
Sarhoþluðunda sana olan sevgimin,
Þarabýmsýn.
Sessizlik yürüyüþümde gölgem,
Duygusal yaþamsallýðýmda neþem,
Sonsuzluða yolculuðumda el sallayaným,
Yokluðunda
Izdýrabýmsýn.
Sen, ey havanýn kýzý,
Nasýl çýkartmýþsa Âdem babamý Cennetten annen,
Anan gibisin, Havva gibisin inan,
Beni Cehennemlere yollayan,
Gönül telimde
Mýzrabýmsýn.

Ahmet ÝDRÝSOÐLU Kastamonu Cem Sultan 25.Mart.2008 18.30

Sosyal Medyada Paylaşın: