İNSANOĞLU

Cennetten Adem babamý kovduran þeytan,
Gaflet uykusundan uyanmaz insanoðlu.
Dededen, babadan duyduðuna inanan,
Þeytana kulluk yapar, bilmez insanoðlu.

Rezil yatar sokakta bizden birileri,
Utanýr vaziyetten göçmüþ ölüleri,
Alsa ibret huzur bulacak dirileri,
Ne oldum sanýr, akýllanmaz insanoðlu,

Tekrar, tekrar söylenenlere bir bakmayýz,
Deðilmiþ sorumlu gibi kulak asmayýz,
Muhtaç olduðumuz kulluða yanaþmayýz,
Affý garanti bilir, gafil insanoðlu.

Ýbret almaz gidenlerden nefislerimiz,
Durmaz ýrmaklarý yutsa emellerimiz,
Baþladý sarsýlmaya þu temellerimiz,
Hatýrlamaz hiç mezarlýðý, insanoðlu.

Binlerce vatandaþýmýz ekmeðe muhtaç,
Sosyete köpeðine mamalarý ihraç,
Azýnlýk topraklý fakirlerinki kýraç,
Dünya cennet, gerisi boþ der insanoðlu.

Öyleymiþ o zaman der yorumlar geçeriz,
Yutar bulunca helâl, haram bilmez yeriz,
Sevenler ýssýz kabre koyar eyvah deriz,
Garip, garip bakar, ders almaz insanoðlu.

12/06/2006



Sosyal Medyada Paylaşın: