Hasret
“Bil yaman günde de yaxþý günde de,
Ýsterem qovuþam, men yetem sene.
Gözüm gözlerine dikilende de,
Hesretem, hesretem, hesretem sene”.
Sanki yüregimi okumuþ þair,
Ne güzel anlatmýþ hasreti þair.
Belki bana yad gelirdi bu sözler,
Öyle bakmasaydý sevdali gözler.
Elin ellerimde, gözüm gözünde
Aþkýn yüregimde, kendin özümde.
Hasret adým-adým izliyor beni,
Alýp uzaklarda gizliyor seni.
Sevgi adamýzýn sularý sakin,
Fýrtýna kopuyor içimde lakin.
Her an darbesini vuracak hasret,
Yine aramýzda duracak hasret.
Bakýþlar konuþur öyle bir an ki,
Gögsümde ateþler kor alýr sanki.
Senin yollarýný nasýl baðlarým,
Gitme üzülürüm, gitme aðlarým.
Hasret gülecektir arkandan yine
Hicrinle yanacak bu dertli sine.
Seni her adýmda anacaðým ben,
Daima yanýmda sanacaðým ben.
Yenilmek yakýþmaz bu büyük aþka,
Hasret acý ise, vuslat bir baþka.
Gün gelir kavuþur can öz canýna,
Alýr cananýný o öz yanýna
.
O gün yýkýlacak hasretin evi,
Mutlu olacaktýr iki sevgili.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.