İnanmazsan Sor
Her ceninin yaratýlýþý bir mûcize, her zerresi ibret.
Et kemiðe giydiriliyor, aslonan bir damla su, hayret.
Birbirimize benzemiyoruz, herkese verilmiþ ayrý sûret.
Ýnanmýyorsan semalar üstüne, gayb alemine sor.
Ýki damla su, et, sinir, kemik, seni insan yapan bunlar.
Mûkâddes ana karnýna, Allah’ýn izni ile, inen taze ruhlar.
Bu sýrrý ilâhidir ancak bunu, valideler hisseder anlar.
Aðrýna giden mi var? kaza kaderi yazan meleklere sor.
Bunlar bir iradeyle daðýlýr,bir iradeyle toplanýr.
Her dudak hareketin, þerefli gözeticilerle kopyalanýr.
Görünce ölüm meleðini ne el, ne ayak kýpýrdanýr.
Bunlar beyhûde diyorsan, Beytûl Mamur ötelerine sor.
Mahþerde herkes birbirini rahatlýkla tanýyacak.
Þekil ve endamýn da, zerre miktarý farklýlýk olmayacak.
En ince ayrýntýlarýyla, parmak uçlarýn dahi yaratýlacak.
Kaygýlanýyor musun? ’Orada diþlerini sýrýtýp duranlara’ sor.
Sor kendine, kimin yüz sene yaþama þansý var.
Seninle giden iman ve amelin, ne mal ne de yar.
O zaman aðlama demenin ne faydasý var.
Ýnanmýyorsan, dört kiþinin omuzun da gidenlere sor.
Ýncelt kendini, yücelt kendini, bu sýfatlarla davetlisin.
Geniþliði yer ve gök arasý, Cennetül âlaya misafirsin.
Gel ne olur, bu sonsuz mutluluðun erdemindesin.
Bana inanmazsan, gönüllerde ki Tezilül Hâkim’e sor.
Ýstanbul 27 Temmuz 2004
Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.