Çöllerin Kanunu
Miadýmýz dolmadan, feleðin dümeninde
Sanmam ki mutluluðun þifresi bizi bulur
Gam yükü verilecek olsa milyonda bire
Körün taþý misali, kurasý bizi bulur
Düþersen bilmeyene, sevdanýn deðerini
Sulara gücün yetmez, delersin ciðerini
Her nefeste yaþarken, Kerem’in kaderini
Vurgunlarýn kül etme, evresi bizi bulur
Kelama pas geçerek, kýrýyorsa kalemi
Anlamadýk biz neyiz, sürgünlere köle mi?
Çöllerin kanununda, usul erkân böyle mi?
Cehennemin dünyada, narasý bizi bulur
Sürmeli sýzýsýný sinende çekersin de
Haberi bile olmaz, hanende çökersin de
Yazýlan baþa gelir, yalvarsan yakarsan da
Hülyalarýn, düþlerin, darasý bizi bulur
Sýkýlan yumruklarýn, ses verirken döþünden
Güzel söz duyamazsýn, sabýkalý diþinden
Yediveren sancýlar, sürüklenir peþinden
Can, hicran, firkat, figan, karesi bizi bulur
Delibal’ýn sularý, düþe çalým satarken
Yokluðun aynasýnda, hiçe kafa tutarken
Keyfi kederime denk, yar baþýndan atarken
Kavuþmayan aþklarýn, töresi bizi bulur
Celil ÇINKIR - DELÝBAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.