Son Söz

sözler dizilirdi saksýlarla pencere önüne
son söz
kýmýldadýkça yýldýzlara ýsmarlanmýþ
parlak duygular yankýlanýrdý dolunayda
yaðmurlar yaðardý sesli

ilk uyanýþ
tadý zarif haným eli
umut saçan umutsuzluklarla bezeli
dalgalanýrdý dalgalarla mavi
hafif hafif kayalarý döverdi sevinç

her gün iki çocuk sinemaya giderdik
ilk tutku ilk kapý ilk perde
mutluluk rüyasýný saklardý bizden
ne de çok olurduk göz yaþlarýmýzla

kimse ulaþamazdý hülyamýza
evler balkonlarýyla kardeþ
aðaçlarý aðlayacakmýþ gibi mahallemizin
mýsralara dalardý gözlerimiz

içtenliðimin yanýlmayan duygusu
evleri ev beyaz ýþýklý gölge
düþür artýk beni çatýlarýndan
düþe düþ katan sonsuzluðundan
beni yeniden yarat.







Sosyal Medyada Paylaşın: