BU İŞTE BİR YALNIZLIK VAR
Ýçimde ne zaman fýrtýnalar kopsa
Geceleri bu þehire yaðmur yaðýyordu
Sanki beni bekliyordu bulutlar
Efkarýmý anlarmýþ gibi
Yaðmur bana ben sana aðlýyordum
Yaðmur þehir’i yýkýyordu ben ise içimde seni
Yok yok kesin bu iþte bana bir yalnýzlýk var
Bir gün sevmeyeceðim seni
Yüreðimin mavisinde
Kelimelerin lifleri kopuyor birer birer
Ne zaman yaralansam
Hatýrlayamýyorum bir türlü gideceðim yeri
Sardým acýlarýmý ayak bileklerinden
Biliyorum kolay olmayacak
Kör topal gidebilirsem gideceðim düþe kalka
Ama sen bana bakma
Bir taburcu edebilse beni içimdeki gam
Bir nefeslik teneffüs arasý
Zilini yeniden çalsa hayat
Mutlaka bir kaç izi sileceðim yüreðimden
Þu hayat’ta kader edepli olsaydý
Kör olasý kahpe felek’le kol kola takýlmazdý
Sanada böyle
Þiirler yazdýrmazdý aklýma esmer gülüþlerin gelince
Yok yok kesin bu iþte bana yalnýzlýk var
Eðer bir sabaha uyandýðýmda
Ne olur sormasýn kimse
Nerdeydin diye ?
Afedersiniz
Demek’ki yine kendimi bir yerlerde unutmuþumdur iþte
Býrakýn’da hep öyle bilinsin
Kimbilir kaç simsiyah yüreðe mavileri döþemiþim
Vedalarý’da sevmem ama
Giderken kendimi kendime emanet ediyorum
Þehir’in caddelerine
Rüzgarlarýn getirdiði kokunu býrakarak gitmek
Yaðmurun korkusuyla
Ardýmdan hemen silinirsin diye
Ýçimde tutsam yangýnsýn avuçlarýma alsam gölge
Seni nereme saklayayým bilmem’ki
Allah kahretsin bu iþte bir yalnýzlýk var
Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.