KIRIK DÖKÜK

Uzun zaman oldu sanýrým gülmeyeli
Yüreðimiz hep kapalý oldu aþka,meþke
Güvensiz aþklar hegomonyasý etrafta...
Yalanlarýn hep keþmekeþ kol gezmeleri.
Ýnanýlmaz aþklarýn yaþanmadýðý þiirler...
Sadece yürekten yazýlanda yaþanýlmýþ...
Ne olduðu belirsiz tende yaþanmýþ aþklar
Nasýl açacaksýn ki,kime açacaksýn gönlü
Koyverdiðimiz,oluruna yaþadýðýmýzdanmý
Saçma sapan sevda kopyalarýna kaldýk
Aþk sandýðýmýz,sahte gülüþlere mahkum
Hücrelere kapattýk yürekleri görmesinler...
Ýçimizde bir yerler,
hep kýrýk dökük þimdi...!

Korkuyormuyuz kýrýlmaktan,üzülmekten
Böylemi geçecek ömrümüz hazan içinde
Hiç mi yoktu bi hal çaresi bahara bilinen
Bir yol yokmu aþka gideceðimiz bizim
Yokmu bize aþký verecek yiðit bi yürek
Kalmadýmý artýk aþka susayan gönüller..
Ben seni arýyorum yoruldum artýk gülüm
Bak saçlarýmda karlý buzlu yollara kaldý
Varsa yüreðin aþka çýkan,gel artýk korkma
Bende çok yanmýþým sevdanýn ateþinde
Piþmiþim yalan sevdalý çamurlu yollarda
Bak bitiyor ömür dediðin masal zamaný
Ýçimizde bir yerler,
hep kýrýk dökük þimdi...!

Kýrýk dökük hep içimizde birþeyler..
Kýrmadan dökmeden geleceksen gel..!

Kafkasyalý
Sosyal Medyada Paylaşın: