bir gün kader ayýrýverdi yollarýmýzý biz hiç istemeden arama san arayacaðým aramasam arayacaksýn dedik biri birimize süslediðimiz hayaller de ben Öðretmen o doktor olacaðým demiþti ilk okul sýralarýnda baþlayan yeþerip filizlenen duygular en safý en temiziydi sevgilerin yað satarým bal satarým ve körebe oyunlarý ile geçen zaman köyümüz de yýllar yýlý papatya ve gelincik bahçelerin de yaþanan en güzel günler kader aðlarýný örmüþ biz bilemeden dalýndan düþen yapraklar gibi savrularak baþka þehirlerde buldum kendimizi ayni dünya da farklý yerlerde tutunduk yaþama oysa ekin tarlalarýnda gecelerce gök yüzün de saman yolu na bakarken gözlerimiz ileriye dönük hayallerimiz uzayýp giderdi yarýnlara birleþtiremediðimiz hayatýmýz da o günlerden arda kalan sevgimiz ile geçmiþin izleri içinde yaþamaya çalýþýyoruz ikimiz de
Nazmi Þenusta 03.03.2016 ORHANGAZÝ/BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.