GÖNÜL
GÖNÜL
Bir sevinçle geldim senin köyüne
Sessiz bir köþede durdun be gönül
Anlam veremedim ben bu huyuna
Benimle ne senin derdin be gönül
Þefkat penceresini açar beklerim
Mutluluk yolunda tüm emeklerim
Geri geri gider bak ayaklarým
Zamansýz menzile vardýn be gönün
Gerçekleri görsen hiç canýn yanmaz
Yapmacýk sözlere kimseler kanmaz
Meyvesiz aðaca kuþlarda konmaz
Bütün mevsimlerde kar’dýn be gönül
Çok hayalim vardý yara aldýlar
Gönül penceremde gizde kaldýlar
Tamir edilemez çoktan öldüler
Sevgilere duvar ördün be gönül
Her þey gelip geçti yýllar biliyor
Sanma ki yanlýþý tarih siliyor
Bir gönül kýrdýn mý izler kalýyor
Seni sevenleri yordun be gönül
AK Ozaným kader böyle nidersin
Bir adým yaklaþsak geri gidersin
Bahçeyi bostaný talan edersin
Bütün hevesimi kýrdýn be gönül
7 Ocak 2016-Kýrþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.